MA1 toont zich superieur tegen Gouda (3-0)

Of het een belangrijkte wedstrijd was, vroeg ik voor de wedstrijd. Duidelijk een vraag, die weinig voorbereiding blootlegde en het antwoord van een “ervaringsdeskundige” was dan ook duidelijk, zo niet vernietigend: “Elke wedstrijd van de MA1 is belangrijk”, aldus Peter Beukers, vader van Femke. Daar kon ik het even mee doen en intussen werd op het veld duidelijk, dat er twee vrijwel gelijkwaardige ploegen aan de wedstrijd waren begonnen. Het was zo’n typische opening waarin twee ploegen elkaar aftasten en zich weinig kansen voor deden om de doodsimpele reden, dat beide verdedigingen kundig hun rol vervulden. Pas in de 13e en 14e minuut waren er de eerste kansen voor de A1, die vanaf dat moment proefden, dat er meer in zat dan een gelijkspelletje. Die overtuiging leidde tot steeds meer overwicht en er kwamen kansen. Voor iedereen was het duidelijk, dat er een doelpunt zou moeten vallen en dat kwam er ook in de 23e minuut. En wat voor een doelpunt: een schitterende aanval na een uitval , doorgetikt door Marjon op Femke die het overzicht behield en Naomi bediend en een werkelijk fantastisch mooie treffer van Naomi (1-0). Met zo’n naam hoor je ook doelpunten te maken natuurlijk…..

Het doelpunt gaf de MA1 extra vertrouwen en het verschil tussen de twee ploegen werd steeds duidelijker: het was HVW, dat druk uitoefende, fel was, goed aanviel en het was Gouda, dat vooral op de eigen helft te vinden was. Treffers leverde dat in de 1e helft niet meer op: de eerste kans, die Gouda kreeg werd goed verdedigd en de strafcorner, die de MA1 mocht nemen in de 35e minuut werd op zich prima genomen, maar voortreffelijk tegengehouden door de Goudse keepster.

“Verschil moet er zijn”, constateerden wij langs het veld. Want terwijl de meiden van Gouda de rust kleumend in de dug out doorbrachten, spraken de dames van de A1 de tactiek nog eens grondig door in de comfortabele bestuurskamer. Het hielp kennelijk ook, want in de 44e minuut was er weer zo’n mooie snelle aanval, die door Eefje in een fraaie 2-0 werd omgezet. Het gaf rust bij de ploeg en een goed geval “op de tribune”. Want tja, je weet het immers maar nooit met zo’n magere 1-0 stand.

Na die 2-0 nam de MA1 even wat gas terug en vond Gouda weer wat mogelijkheden voor aanvallen. Maar eerst was het Eefje, die een loeihard schot maar net voorlangs zag gaan. HVW speelde zonder meer uitstekend hockey: snel, aanvallend en  zuiver plaatsend. Mooi om te zien. Maar in de 51e minuut was er nog een mooie redding van Annebel nodig om naderend onheil te voorkomen. Na die actie werd het spel wat grimmiger, ook omdat Gouda steeds meer aandrong.

Maar in de 62 e minuut (helemaal zeker ben ik niet van de tijd, want de klok stond een par minuten stil) maakte Eefje uit een door Marjon ingeslagen strafcorner met een mooie ‘tip-in’ er 3-0 van en kon de uitslag niet duidelijker zijn. De eindconclusie moet zijn, dat de MA1 een voortreffelijke wedstrijd speelde met mooi hockey. “Elke wedstrijd is belangrijk”, zo zie je maar weer. Maar dat zei ik toch voor de wedstrijd al?

Ton van Rijswijk [email protected]