JC1 in tweede helft toch nog langszij tegen Schiedam

Het was van dat weer waarvan je denkt “wat heerlijk, dat er weer buiten kan worden gesport”. Fijn voor de spelers en speelsters en minstens zo fijn voor het publiek. Want wat is er in het leven van een toeschouwer nou prettiger dan kijken naar de wedstrijd van het team van je kleinzoon in een heerlijk lentezonnetje? Weinig, heel weinig, kan ik u verzekeren. Het tafereel had nog leuker en fijner kunnen zijn als de JC1 “even” over de tegenstander heen had kunnen walsen. Maar dat gebeurde afgelopen zaterdag dus niet op het hoofdveld van de Hoge Bomen! Terwijl de stand deed vermoeden, dat de C1 wel sterker moest zijn dan de ploeg uit Schiedam.

Het liep dus anders: Schiedam pakte meteen het initiatief, was gretig, pakte heel veel ballen af, de bezoekers warengewoon sterker. Zeker in het eerste kwartier, toen de bezoekers nogal eens in de buurt van Jim verschenen, die er gelukkig wel stond als dat nodig was. Voor onze C1 werd het vooral een wedstrijd op het middenveld, waarbij onze jongens zich te gemakkelijk lieten aftroeven door een tegenstander, die gewoon feller was, zich beter opstelde en echt voor elke bal vocht. Kortom: meer liet zien dan je op grond van de competitiestand zou vermoeden. Oh ja, er was nog een hele mooie rush van Tijn in de 22e minuut, maar die “stierf in schoonheid”. Maar er was ook bijna nog een treffer in eigen doel in de 26e minuut. Een hele mooie aanval van Schiedam in de 32e minuut betekende de (op dat moment absoluut verdiende) 0-1 op, eigenlijk helemaal in lijn met de verhoudingen tussen de twee teams in de eerste helft. De  strafcorner, die HVW nog kreeg in de 34e minuut werd keurig gepakt door de Schiedam-keeper.

Coaches Auke en RInco zullen in de pauze ongetwijfeld in pittige bewoordingen hebben duidelijk gemaakt, dart het in de tweede helft allemaal anders zou moeten. Dat was niet meteen merkbaar aan de ploeg, want al in de 1e minuut van de tweede helft kregen onze jongens een nieuwe dreun te verwerken toen de bezoekers de 0-2 voor elkaar kregen. Het gaf Schiedam extra vleugels en een snelle 0-3 dreigde eraan te komen, maar toch herpakte onze C1 zich wel degelijk: een mooie aanval van Tijn, een gestopt schot van Jochem na een mooie combinatie en een strafcorner gaven nieuwe hoop op herstel, maar helaas   werd de treffer, die op de strafcorner volgde, afgekeurd. Gelukkig stond Jim direct daarna een vernietigende 0-3 in de weg en ook al bleef Schiedam de superieure ploeg was het Tijn, die na een mooie aanval 1-2 noteerde en daarmee zijn ploeg weer hoop gaf op een ommekeer. Een ommekeer? Dat leek toch absoluut niet mogelijk gelet op de krachtsverhouding? Dat in de sport altijd alles mogelijk blijft (als je er maar in blijft geloven!) werd deze middag maar weer eens bewezen op het Sportpark de Hoge Bomen, want precies 4 minuten voor tijd was daar die “frommelgoal”, die door Max het laatst werd aangeraakt, die tot ieders verbazing 2-2 op het scorebord bracht. Verbazing en blijdschap bij de Naaldwijk-supporters, verontwaardiging bij de bezoekende supporters, die zelfs beweerden, “dat het nu eenmaal altijd zo ging met die scheidsrechters van Naaldwijk”. Kortom: objectiviteit       bij het beoordelen van een wedstrijd en begrip voor scheidsrechter-beslissingen zijn geen eigenschappen, die je veel bij de eigen toeschouwers van een ploeg tegenkomt. Het had zelfs nog verrassender kunnen uitpakken, want vlak voor tijd kreeg Beau nog eens een droomkans, werd een strafcorner van HVW weer goed tegen gehouden door de Schiedam-keeper en mocht Jim tussen door ook nog eens stevig aan de bak bij een aanval van Schiedam.

Maar misschien zou de JC1 met een overwinning wel iets teveel gekregen hebben, 2-2 was een terechte uitslag. Zou JC1 in de vorm zijn geweest van een week eerder toen Cartouche met 0-5 verslagen werd, dan zou Schiedam het moeilijker gekregen hebben. Want onze jongens zijn tot meer in staat en dat gaan we de rest van de competitie nog zien!!

Ton van Rijswijk, [email protected]